بسم الله الرحمن الرحیم ./
از خواندن کتاب طوبای محبت می آیم ! و می نویسم که بماند . کتابی که خواندن ِ جلد اولش سه مّاه طول کشید! میتوانستم خیلی زودتر تمامش کنم. نشد!
با این همه حالا کتاب را که ورق میزنم، هر صفحه پر است از خط های قرمز زیر جملات زیبا . و کروشه های باز شده کنار عنوان هر بخش که دو یا سه جمله برداشت خودم و نکته هایش را نوشته ام ! آنجا که از زیبایی ِ تنهایی و غریب بودن میگوید نوشته ام : من الغریب الی الحبیب و دلم سوخته است !!! آنجا که از #حضرت_زهرا مینویسد ، حک کرده ام بر دلم ، مادرم . طوبای محبت را باید آهسته خواند و هر جمله را درک کرد، باید اخلاق عرفانی ِ اسلامی اش در جان و دلت بنشیند تا بفهمی و عمل کنی :) طوبا از محبت اهل بیت می گوید، از زیبایی ِ صبر ، از جمال ِ خدا ، از نیکویی ِ تنهایی ، از خوبی ِ جمع ، از رها کردن و رها شدن و اتصال و چنگ زدن . این کتاب، بزرگ است! و احساس میکنم باید روزی ، دوباره خواندنش را از سر گرفت . .
درباره این سایت